Kıl Keçisi

Yöre: Ege, Akdeniz, Marmara, Güneydoğu Anadolu, Doğu Anadolu ve İç Anadolu Bölgeleri

Verim: Kombine, süt, et ve kıl

Genel Özellikleri

Bu tür genellikle orta büyüklükte bir vücut yapısına sahip olmakla birlikte, bölgeden bölgeye belirgin farklılıklar gösterebilmektedir.
Çoğunlukla siyah renkte olması nedeniyle bazı yörelerde “Kara Keçi” olarak adlandırılmaktadır. Bunun yanı sıra gri, kahverengi, mavi alaca ve kırmızı renk tonlarına da rastlanır.
Tek renkli siyah bireylerde genellikle yüz bölgesinde ağza kadar inen kahverengi veya beyaz lekeler, bacak uçlarında ve süt aynası çevresinde renk açılmaları gözlemlenebilir. Deri rengi koyu bir ton sergiler.

Hem erkekler hem de dişiler çoğunlukla boynuzludur. Erkeklerin boynuzları oldukça gelişmiş olup, boynuz uçları arasındaki mesafe 60-70 cm’ye kadar ulaşabilir.
Dişilerin boynuzları daha zarif bir yapıya sahip olup geriye doğru kıvrılmakta ve bazen bir-iki kıvrım oluşturmaktadır. Boynuz kesiti genellikle oval veya yuvarlaktır.

Irka Özgü Ayırıcı Özellikler

Bu tür, Anadolu’nun her türlü iklim ve arazi koşullarına uyum sağlamış, kötü bakım ve besleme koşullarında dahi yetiştirilebilen, sağlam vücut yapısına sahip bir ırktır.
Hastalıklara karşı dirençli olmasının yanı sıra sıcak ve soğuk hava koşullarına dayanıklıdır. Fundalık ve makilik alanlardan en iyi şekilde yararlanabilen, yürüme yeteneği yüksek,
meyilli ve kayalık arazilere tırmanmada üstün bir başarı gösteren bir türdür.

Yetiştirme Koşulları

Yıl boyunca genellikle meralarda barındırılabilir. Daha çok yüksek rakımlı orman içi ve orman kenarındaki köylerde yetiştirilmektedir.
Bu bölgelerdeki fundalıklar, çalı formundaki bitkiler, orman içi meralar, anızlar ve nadasa bırakılmış alanlardan faydalanarak neredeyse masrafsız bir şekilde yetiştirilebilir.